به گزارش مشرق، سایت فیفا گفت و گویی مفصل با مربی سابق پرسپولیس و مربی اسبق تیم ملی انجام داد که می‌توانید آن را در زیر بخوانید.
برانکو ایوانکوویچ تاکنون در باشگاه‌های زیادی در ایران، چین و عربستان مربیگری کرده است. او نام خود را در فوتبال آسیا نوشته و اکنون می‌خواهد در تیم ملی عمان مربیگری خود را ادامه دهد.
برانکو امیدوار است که از تجربه بالای خود بتواند استفاده کند تا عمان به جام جهانی صعود کند.
بیشتر بخوانید:
رسول‌پناه: حق با برانکو است
مربی کروات تجربه‌های موفقیت آمیزی در گذشته داشته است. او دستیار میروسلاو بلازوویچ بود و توانست کرواسی را در جام جهانی ۱۹۹۸ به رده سوم برساند.
برانکو پس از آن در تیم ملی ایران توانست فوتبال این کشور را به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان برساند. در عرصه باشگاهی نیز برانکو به مقام قهرمانی نیز دست یافت و توانست جام قهرمانی را در لیگ‌های کرواسی، چین و ایران بالای سر ببرد.
در مصاحبه فیفا با برانکو، مربی کروات در خصوص تفاوت مربیگری در عرصه ملی و باشگاه صحبت کرد، از چالش جدیدش در تیم ملی عمان گفت، از تجربه‌اش در تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ پرده برداشت و از موفقیت کرواسی در جام‌های جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۱۸ صحبت کرد.
*پس از سال‌های بسیار در فوتبال باشگاهی، تو به عرصه ملی بازگشتی آن هم با تیم ملی عمان، چه چیزی باعث شد که این پیشنهاد را قبول کنی؟
راستش را بگویم، پس از کارم در ایران و عربستان می‌خواستم کمی به خودم استراحت بدم اما اتحادیه فوتبال عمان با من تماس گرفت و ضمن اعلام برنامه‌هایشان برای آینده در خصوص شرایط حضورم در سمت مربیگری تیم ملی عمان از من سوال کرد. مربیگری در تیم ملی عمان برایم یک چالش جدید بود و هدفم این است که بتوانم فوتبال آنها را توسعه دهم که این چیزی است که در خاورمیانه به صورت عمومی وجود ندارد. بازیکنان نیاز دارند تا تجربه بیشتر کسب کنند و باید بیشتر تلاش کنند. این چالش برای من بسیار بزرگ است.
*پس از ۹ ماه از اعلام رسمی تو به عنوان مربی جدید تیم ملی عمان تو هنوز منتظر هستی که اولین مسابقه‌ات را برگزار کنی. آیا چنین چیزی برای تو سخت و دشوار است؟
متاسفانه فوتبال در چند ماه گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا تعلیق شده و مشخصاً این اتفاق در عمان هم رخ داده است. بازیکنان هیچ بازی در ۵ ماه گذشته انجام ندادند، حتی جلسه تمرینی هم نداشتند که این کار مرا سخت می‌کند. شخصاً من از عدم برگزاری مسابقات یا دیدارهای دوستانه راضی نیستم اما خوبی آن این است که در ماه اکتبر و نوامبر (مهر ماه و آبان ماه) بازیکنان پس از چند ماه دور هم جمع می‌شوند.
وی ادامه داد: بازی آینده تیم ملی عمان در ماه مارس ۲۰۲۱ (اسفند ۹۹) برگزار می‌شود و ما باید تا آن موقع کاملاً آماده شویم. برای این اتفاق لازم است که بازیکنان در لیگ حرفه‌ای کشورشان مسابقه و رقابت کنند.
*عمان دومین تیم ملی تو است، آیا این مسئله، به این دلیل است که تو در باشگاه‌ها راحت‌تر مربیگری می‌کنی؟
من خیلی خوش‌شانس هستم زیرا زمانی که مربیگری‌ام را آغاز کردم هم مربی یک باشگاه بودم و هم دستیار فنی در یک تیم ملی. این تجربه بسیار خوبی برای من داشت، شخصاً دو دستور متفاوت برای مربیگری تیم ملی و باشگاهی را دنبال کردم زیرا تفاوت زیادی بین مربیگری در تیم ملی و عرصه باشگاهی وجود دارد.
مربیگری در یک باشگاه به این صورت است که شما باید با بازیکنان تیم به صورت بنیادی تمرین کنید اما در تیم ملی، شما آنها را تنها در زمین تمرین می‌بینید.
پس از مربیگری در چندین باشگاه در اوایل دوران کاری‌ام، تجربه خوبی با تیم ملی کرواسی بدست آوردم، ما در یورو ۱۹۹۶ رقابت کردیم و در جام جهانی ۱۹۹۸ هم بازی کردیم. پس از آن هدایت تیم ملی ایران را پذیرفتم در آن کشور ۴ سال مربی تیم ملی بودم.
*بر اساس تجربیات مربیگری، چه تفاوتی بین مربیگری در تیم ملی و باشگاه وجود دارد؟
تفاوت زیادی بین آنهاست، در باشگاه‌ها شما زمان کافی برای انتخاب کردن بازیکنان و کار کردن با آنها به صورت بنیادی دارید. شما باید اطلاعات زیادی در خصوص باشگاه‌ها داشته باشید. بتوانید بازیکنان جوان را کشف کنید و هر ۳ روز یک بار فشار یک بازی تحمل کنید. پیوستگی در یک باشگاه به تو کمک می‌کند که بسیاری از چیزها را بدست آورید زیرا بازیکنان را یک روز یا دو روز در میان می‌بینید. این مسئله به شما یاد می‌دهد و کمک می‌کند که چگونه باید فوتبال آنها توسعه یابد و بهتر شود.
اما در طرف دیگر، شما زمان کافی با تیم ملی ندارید. شما نیاز دارید تصمیم‌های سریع بگیرید. بازیکنان به کمپ و جلسه تمرینی می رسند تنها چند روز قبل از اینکه بازی شما آغاز شود. برای همین بسیار کار شما سخت خواهد شد وقتی بین زمان باشگاهی می‌خواهید بازی مقدماتی تیم ملی انجام دهید.
در مسابقات بزرگ ملی، شما زمان بیشتری دارید و می‌توانید بهترین بازیکنان را انتخاب کنید و تصمیم نهایی را بگیرید. یک اتفاقی که رخ می‌دهد بازیکنانی هستند که به اندازه کافی در تیم باشگاه‌شان بازی نکرده‌اند و عملکرد خوبی نداشته‌اند، در آنجا است که شما باید به خوبی فکر کنید و تصمیم بگیرید.
مهمترین چیز در مربیگری چه در عرصه ملی و چه در عرصه باشگاهی این است که اتمسفر و فضای خوبی در تیم به وجود آورید تا یک هارمونی خوبی بین بازیکنان ساخته شود.
*تو کمک کردی که تیم ملی ایران به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان صعود کند، چه خاطره‌ای از آن مسابقات داری؟
وقتی مربی ایران شدم، ما یک گروه بازیکنان قدرتمند داشتیم که توانستند ما را به آلمان و جام جهانی برسانند. اما پیش از آغاز جام جهانی مشکلات زیادی برای تیم ملی به وجود آمد زمانی که علی کریمی، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشمیان و فریدون زندی مصدوم شدند. همین دلیل باعث شد تا این بازیکنان چند روز قبل از مسابقه به تمرین ما اضافه شوند و به همین دلیل آماده کامل نبودند.
ما مقابل مکزیک، پرتغال و آنگولا خوب بازی کردیم اما این مسئله باعث نشد تا ما به مرحله بعد برسیم. مربیگری ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ برای من تجربه‌ای عالی بود.
تجربه‌ام با تیم ملی کرواسی در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه به من در ایران کمک کرد. در مسابقات آسیایی سال ۲۰۰۴ در چین، ما عملکردی عالی از خود به نمایش گذاشتیم و به مقام سوم رسیدیم. ما توانستیم کره جنوبی را که در جام جهانی ۲۰۰۲ به رده چهارم رسیده بود شکست دهیم. پس از آن تیم ملی ایران توانست پیشرفت زیادی کند.
*در خصوص جام جهانی ۱۹۹۸ صحبت کردی، تو دستیار بلازوویچ بودی و کرواسی را کمک کردی تا به رده سوم دست یابد. چگونه این افتخار بزرگ بدست آمد؟
در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه ما تجربه خوبی بدست آوردیم. ما در یورو ۱۹۹۶ نشان داده بودیم که تیمی قدرتمند هستیم. ما توانستیم ترکیه و دانمارک را شکست دهیم و مقابل آلمان بازی بسیار خوبی را به نمایش بگذاریم. با اینکه آن بازی با نتیجه ۲ بر یک به سود آلمان به پایان رسید. آن تورنومنت برای ما یک اعتماد به نفس زیاد ایجاد کرد. ما پس از آن توانستیم در پلی‌آف برای صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ اوکراین را شکست دهیم.
به نظرم آن اوکراین بهترین تیم ادوار آن کشور بود. آن تیم اوکراین ستاره‌هایی چون شوچنکو و ربروف را داشت.
آقای بلازوویچ یک فضای عالی در بین کادر فنی ایجاد کرد و این فضا به بازیکنان تیم ملی نیز سرایت کرد. بازیکنانی چون بوبان، شوکر، بلیچ،پروسینکی، آسانوویچ و لادیچ، ما توانستیم یک تیم عالی بسازیم که لایق رسیدن به رتبه سوم جهان بود.
وقتی پس از جام جهانی به کرواسی بازگشتیم بیش از یک میلیون نفر در خیابان‌ها منتظر ما بودند. ما افتخاری بزرگ در فرانسه بدست آوردیم که نه تنها مردم کرواسی را معتجب کرد بلکه کل جهان شگفت زده شد.
*آیا اعتقاد داشتی پیش از شروع جام جهانی که به چنین افتخاری دست پیدا کنی؟
بله، ممکن است معتجب شده باشم ولی در زمان کل آماده‌سازی تیم ملی من و آقای بلازوویچ اعتقاد داشتیم که این تیم توانایی موفقیت را دارد. بنابراین ما تلاش کردیم تا بازیکنان و هر کسی که با ما بود به چنین ذهنیتی دست یابد. ما باید با جاه طلبی و انگیزه وارد فرانسه می‌شدیم.
می‌خواستیم کاری بزرگ انجام دهیم، بازیکنانی داشتیم که تجربه خوبی با تیم‌های باشگاهی بدست آورده بودند. بالاتر از آن، بازیکنانی داشتیم که تجربه ملی خوبی داشتند و توانستند فضای خوبی در رختکن ایجاد کنند. ما همگی متحد شده بودیم.
*تیمی که در سال ۲۰۱۸ به نایب قهرمانی جام جهانی رسید از کاری که شما در جام جهانی ۱۹۹۸ انجام دادید پیشی گرفت. چگونه تیم کرواسی سال ۲۰۱۸ را ارزیابی می‌کنی؟
پس از نسل طلایی ۱۹۹۰ کرواسی، کرواسی یک نسل طلایی دیگر را تولید کرد که توانستند در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه درخشان ظاهر شوند. ما بازیکنانی از رئال مادرید، بارسلونا، یوونتوس و باشگاه‌های بزرگ دنیا داشتیم. باشگاه‌هایی که در دنیا بسیار درخشان ظاهر شدند. ما می‌دانستیم چیزی که باید درست کنیم یک جو خوب است تا به نتیجه خوب منجر شود.
داشتن یک مربی عالی، این کار را به انجام رساند. دالیچ توانست گروهی را متقاعد کند که آنها می‌تواند در فوتبال اروپا شاهکار عمل کنند. شاید برخی این عقیده را نداشتند ولی ما معتقد بودیم که موفق می‌شویم زیرا بازیکنان فوق‌العاده‌ای داشتیم.
*آیا فکر می‌کنی نسل کنونی تیم ملی کرواسی، بهترین نسل تاریخ فوتبال کرواسی است؟
مشخصاً مقایسه دو نسل بازیکن در فوتبال کشور بسیار سخت است. هر نسلی یک کاراکتر و شخصیتی برای خود ساخته است اما اگر می‌خواهیم به نتایج نگاه کنیم باید حواسمان باشد که در سال ۱۹۹۴ تیم ما پس از یک جنگ وارد مسابقات شد.
هیچکس ما را نمی‌شناخت و چیز بزرگی از ما انتظار نداشت. ما خیلی سعی کردیم که خود را در فوتبال جهان ثابت کنیم. پس از آن مردم آغاز کردند که به تیم ملی کرواسی احترام بگذارند زیرا ما توانسته بودیم به یورو و جام جهانی پس از آن زمان‌ها برسیم.
۲۰ سال بعد کرواسی به مقام دوم جام جهانی رسید. این مسئله سختی کار نسل کنونی کرواسی را نشان می‌دهد. باید بدانیم که این بازیکنان چه کار ویژه و خاصی انجام دادند.
مقایسه کردن این ۲ نسل بسیار سخت است و ما باید از هر ۲ نسل تمجید کنیم زیرا عالی بودند و ما به آنها افتخار می‌کنیم.
